COM

From Atariki

(Różnice między wersjami)
Jump to: navigation, search
Wersja z dnia 20:52, 22 mar 2007
Trub (Dyskusja | wkład)
(bloki $FFFB, $FFFD)
← Previous diff		 Wersja z dnia 23:09, 5 lut 2008
Eru (Dyskusja | wkład)
(Dodane info, że znane to jest również jako EXE i XEX)
Next diff →
Linia 1: Linia 1:
 +COM to format pliku zawierającego pliki wykonywalne dla ośmiobitowego Atari. Pliki o tym formacie występują też z rozszerzeniami [[EXE]] (głównie na Atari), oraz [[XEX]] (głównie do użycia w emulatorach).
 +
== Format standardowy == == Format standardowy ==
Plik [[COM]] to plik binarny, zwykle zawierający program wykonywalny dla ośmiobitowego Atari i przeznaczony do wczytania pod kontrolą [[DOS]] lub [[inicjalizer]]a. Często COM jest komendą zewnętrzną systemu DOS, tak jak np. w systemie [[SpartaDOS X]]. Plik taki ma strukturę blokową, tzn. składa się z jednego, bądź więcej bloków, czy też segmentów, przy czym pierwszy z nich musi zaczynać się sygnaturą w postaci słowa $FFFF. Pozostałe bloki mogą zawierać tę sygnaturę, ale nie jest to warunek konieczny - wszystkie natomiast muszą zawierać nagłówek. Plik [[COM]] to plik binarny, zwykle zawierający program wykonywalny dla ośmiobitowego Atari i przeznaczony do wczytania pod kontrolą [[DOS]] lub [[inicjalizer]]a. Często COM jest komendą zewnętrzną systemu DOS, tak jak np. w systemie [[SpartaDOS X]]. Plik taki ma strukturę blokową, tzn. składa się z jednego, bądź więcej bloków, czy też segmentów, przy czym pierwszy z nich musi zaczynać się sygnaturą w postaci słowa $FFFF. Pozostałe bloki mogą zawierać tę sygnaturę, ale nie jest to warunek konieczny - wszystkie natomiast muszą zawierać nagłówek.

Wersja z dnia 23:09, 5 lut 2008

COM to format pliku zawierającego pliki wykonywalne dla ośmiobitowego Atari. Pliki o tym formacie występują też z rozszerzeniami EXE (głównie na Atari), oraz XEX (głównie do użycia w emulatorach).

Spis treści

Format standardowy

Plik COM to plik binarny, zwykle zawierający program wykonywalny dla ośmiobitowego Atari i przeznaczony do wczytania pod kontrolą DOS lub inicjalizera. Często COM jest komendą zewnętrzną systemu DOS, tak jak np. w systemie SpartaDOS X. Plik taki ma strukturę blokową, tzn. składa się z jednego, bądź więcej bloków, czy też segmentów, przy czym pierwszy z nich musi zaczynać się sygnaturą w postaci słowa $FFFF. Pozostałe bloki mogą zawierać tę sygnaturę, ale nie jest to warunek konieczny - wszystkie natomiast muszą zawierać nagłówek.

Standardowy format nie przewiduje automatycznej relokacji kodu, nagłówek dosłownie wskazuje adresy, pod które należy wczytać dane zawarte w bloku (segmencie). Relokowalne binaria ma tylko SpartaDOS X.

Nagłówek

Każdy blok zawiera nagłówek w postaci dwóch bądź trzech słów:

  1. sygnatura $FFFF (niezbędna przy pierwszym bloku, opcjonalna przy pozostałych),
  2. adres początku danych,
  3. adres końca.

Dane

Dane znajdują się bezpośrednio za nagłówkiem i wczytywane są w obszar pamięci wyznaczony przez adresy z nagłówka. Wyznaczają one również objętość ładowanych danych.

Obszary specjalne

W trakcie ładowania pliku binarnego słowa spod dwóch adresów w pamięci mają szczególne znaczenie:

  • INITAD $02E2 - jeśli zostało zmienione poprzez ostatnio wczytywany blok, traktowane jest jako adres procedury do wykonania bezpośrednio po wczytaniu tego bloku (powrót przez RTS),
  • RUNAD $02E0 - jeśli zostało zmienione przez którykolwiek z wczytywanych bloków, traktowane jest jako adres startowy od którego wykonywany zostanie program, po załadowaniu wszystkich bloków.

Jeśli słowo pod adresem $02E0 nie zostanie zmienione przez żaden z ładowanych bloków (bądź przez procedurę wykonywaną w wypadku stwierdzenia zmiany słowa $02E2), to nie ma ustalonego adresu, od którego należy wystartować załadowany plik binarny. Niektóre DOSy - jak DOS XL i SpartaDOS - w takim wypadku, uruchamiają program od początku pierwszego bloku.

Formaty niestandardowe

XL OS

XL OS zawiera własny loader i relokator binariów nazwanych umownie ACX.

SpartaDOS X

SpartaDOS X definiuje, jak wspomniano powyżej, format relokowalnych binariów. Są w nim zapisane załączone do DOS-u procedury systemowe i większość programów narzędziowych. Opcję tworzenia takich binariów mają m.in.: Fast Assembler, HCASM oraz MADS. Segmenty tych binariów mają - w zależności od funkcji - następujące sygnatury:

  • .word $FFFA ($FA,$FF) - blok nierelokowalny, ładowany pod wskazany w nagłówku adres (identycznie jak w przypadku bloku o sygnaturze $FFFF); na ogół zawiera nierezydentny (instalacyjny) segment jakiegoś sterownika.
  • .word $FFFE ($FE,$FF) - blok relokowalny, ładowany nad MEMLO lub do dodatkowej pamięci, w zależności od zawartości nagłówka (blok może takźe rezerwować pusty obszar pamięci).
  • .word $FFFD ($FD,$FF) - blok określający położenie adresów w programie, używany przy relokacji.
  • .word $FFFB ($FD,$FF) - blok określający położenie odwołań do symboli zewnętrznych.
  • .word $FFFC ($FC,$FF) - blok definicji symbolu.

AlfAssembler

AlfAssembler definiuje format binarny funkcjonalnie identyczny ze standardowym, ale rozszerzony na całą przestrzeń adresową 65C816. Nagłówek ma osiem bajtów: po sygnaturze $FBFB nastepuje 24-bitowy adres poczatku bloku, a po nim 24-bitowy adres końca bloku.

Ten artykuł to tylko zalążek. Możesz pomóc rozwojowi Atariki poprzez rozszerzenie go o więcej informacji.

Źródło: "http://atariki.krap.pl/index.php/COM"
Personal tools