Hyper-XF
From Atariki
(Różnice między wersjami)
| Wersja z dnia 17:15, 3 lut 2009 Trub (Dyskusja | wkład) ← Previous diff |
Wersja z dnia 17:40, 3 lut 2009 Trub (Dyskusja | wkład) (Wbudowane menu) Next diff → |
||
| Linia 7: | Linia 7: | ||
| * Podział dysku na partycje logiczne (2 dla dyskietki 360kB, 4 dla 720kB) | * Podział dysku na partycje logiczne (2 dla dyskietki 360kB, 4 dla 720kB) | ||
| * Wbudowane menu wyboru trybu pracy i partycji | * Wbudowane menu wyboru trybu pracy i partycji | ||
| - | * Poprawione rozpoznawanie podwójnej gęstości | + | * Poprawione rozpoznawanie podwójnej gęstości. |
| Dodatkowo stacja realizuje polecenia specjalne do odczytu dysków PC, nietypowego formatowania, analizy ścieżek i kopiowania zabezpieczonych dyskietek. Brakuje jednak oprogramowania, które robiłoby z tych poleceń użytek. | Dodatkowo stacja realizuje polecenia specjalne do odczytu dysków PC, nietypowego formatowania, analizy ścieżek i kopiowania zabezpieczonych dyskietek. Brakuje jednak oprogramowania, które robiłoby z tych poleceń użytek. | ||
| + | |||
| + | ==Wbudowane menu== | ||
| + | Przy uruchamianiu komputera ze stacji bez dyskietki, wczytywane jest menu systemowe Hyper-XF. Do wyboru są następujące opcje: | ||
| + | * A,B,C,D - wybór aktywnej partycji | ||
| + | * M - tryb Multi, w którym wszystkie partycje dostępne są jako kolejne dyski, np. D1:-D4: | ||
| + | * X - standardowy tryb stacji XF (bez podziału na partycje) | ||
| + | * S - tryb zgodności ST/PC/HDI, w którym druga strona dyskietki jest formatowana "od przodu", a nie "od tyłu" (jak w XF) | ||
| + | * F - tryb Format-Multi, odmiana trybu Multi dla partycji sformatowanych w różnych gęstościach | ||
| + | * 1 lub 6 - ładowanie procedury szybkiej transmisji pod adresy $100-$17F lub $600-$67F | ||
| + | * Esc - restart systemu. | ||
| [[Kategoria:Atari 8-bit]] | [[Kategoria:Atari 8-bit]] | ||
| [[Kategoria:Rozszerzenia]] | [[Kategoria:Rozszerzenia]] | ||
Wersja z dnia 17:40, 3 lut 2009
Hyper-XF jest rozszerzeniem dla stacji XF-551 opracowanym przez Stefana Dorndorfa. Podstawowym elementem jest zmodyfikowany firmware stacji, występujący w dwu odmianach: dla napędu 5,25" 360kB (wersja "A") i 3,5" 720kB ("B").
Cechy użytkowe
- Prędkość transmisji 55000 bps
- Obsługa standardu UltraSpeed
- Ładowanie procedury obsługi szybkiej transmisji z ROMu stacji
- Podział dysku na partycje logiczne (2 dla dyskietki 360kB, 4 dla 720kB)
- Wbudowane menu wyboru trybu pracy i partycji
- Poprawione rozpoznawanie podwójnej gęstości.
Dodatkowo stacja realizuje polecenia specjalne do odczytu dysków PC, nietypowego formatowania, analizy ścieżek i kopiowania zabezpieczonych dyskietek. Brakuje jednak oprogramowania, które robiłoby z tych poleceń użytek.
Wbudowane menu
Przy uruchamianiu komputera ze stacji bez dyskietki, wczytywane jest menu systemowe Hyper-XF. Do wyboru są następujące opcje:
- A,B,C,D - wybór aktywnej partycji
- M - tryb Multi, w którym wszystkie partycje dostępne są jako kolejne dyski, np. D1:-D4:
- X - standardowy tryb stacji XF (bez podziału na partycje)
- S - tryb zgodności ST/PC/HDI, w którym druga strona dyskietki jest formatowana "od przodu", a nie "od tyłu" (jak w XF)
- F - tryb Format-Multi, odmiana trybu Multi dla partycji sformatowanych w różnych gęstościach
- 1 lub 6 - ładowanie procedury szybkiej transmisji pod adresy $100-$17F lub $600-$67F
- Esc - restart systemu.
